
Źródło: Szematyzm historyczny ustrojów parafjalnych dzisiejszej Archidiecezji Poznańskiej Poznań 1935
Autor: ks. kanonik Stanisław D. Kozierowski
Zachowano oryginalną pisownię.
„NIETRZANOWO, w. na płd.-wsch. Środy, otoczone z 3 stron rz. Moskawą, niegdyś Nietrzanowice od Nietrzana nazwane. Pierwsi znani stąd właściciele to Doliwowie z Dębna, z nich Maciej Kot r. 1397 (KDW III. 1976) sprzedał za 300 grzywien szerokich groszy N. Mikołajowi z Brodowa. R, 1413 (KRP I. 515) zapisany tu Jan, r. 1476 Agnieszka, małżonka Jana Kobylińskiego z Bnina, r. 1482 Cherubin a. Rubin z rodu Wieniawitów, późniejszy stolnik pozn., z żoną Barbarą, r. 1578 (ŻDW str. 207) płacił stąd pobór Wojc. Lucławski a. Kaczanowski z rodu Wczelów. Kościół par. powstał tu w XIII w. (8 wsi tworzyło parafję w XVI w.), wikary Więcesław wspomniany tu r. 1393 (LG L 1560), prob. Mikołaj r. 1404—6 (KBZW II. 74), Przecław r. 1419, Piotr r. 1426 (AKP), Piotr z Starołęki ok. r. 1445, Stalczerz r. 1491, Piotr r. 1513. Niektóre wsie parafji n. wymienione r. 1510 (LBL f. 33) jak Szlachcin Spytka, Łukasza, Grodziec W., dziś Grójec, Murzynowo Leśne i Borowe oraz nieistniejące dziś Mroczki Pierzcheńskiego. Dokładniejsze wiadomości posiadamy z r. 1578 (ŻDW str. 207) jeden dział Brodowa dzierżyła Zofja Brodowska (późniejsi Brodowscy byli Grzymalici, pewnie już Wojciech z r. 1427 AC II. 480), Murzynowo Leśne było o 3 a M. Borowe o 2 działach, Pierzchno o 2 działach trzymali Leszczyce Pierzchleńscy, którzy współdziedziczyli wówczas także w Bro- dowie i Szlachcinie, z Szlachcina wzięli nazwisko Wczelowie i Nowinowie Szlachcińscy, należały do tej majętności niezn. dziś Zabrodzie i Chrósty, wreszcie podano jeszcze Olszewo. Staraniem prob. Tomasz Depy stanął tu r. 1662 (Ł I. 324) mur. dom B., poświęcony r. 1677 przez sufr. Kurskiego pod wezw. Wszystkich Świętych (tytuł ten do dziś), proboszczem był r. 1678 Jan Bielicki. Staraniem prob. Świdzińskiego z pomocą kolatora Stan. Stablewskiego wzniesiono w latach 1900—01 niemal nową mur. świątynię, którą konsekrował sufr. Likowski r. 1901. Księgi kość, zaczynają się od r. 1674. Patronat należy do majętności. Starych nazw tu wiele n. p. u N. Błonie, Gaciska, Laskówka, Lipowy las i Lipia, Topole, Wydory, Zaborowie, Zalesie, Zlewy, u Grójca, w końcu XIV w. dziedzictwa Awdańców z Cz. Piątkowem, Błonie, Gacisko, Stawiska, u Murzynowa Leśnego Dąbrowa G. a. Dębowa G, Łoza, Pieczyska, Piekło, Pośrednik, Toboła, Zapust Zwola, u Murzynowa Bor, a. Murzynówka Błoniawy, Czarna woda, Czarny bór, Kobelec, Rudna, Studzianki, u Brodowa Bolemin, Bukowiec, Dębniak, Pólko, Rykowiec, Wilcza łąka, Zapłotnik, u Szlachcina Chrósty a. Chróstowo, u Pierzchna Mroczkowo a. Mroczki, Trąska, Zdrój, Żeleźnica, u Olszewa, r. 1413 dziedzictwa Leszczyców z Pierzchnem, Kobyle, Rozstaje, Smuż.”
Księża pochowani na cmentarzu przykościelnym.







Tablica na ścianie kościoła przy wejściu do zachrystii z informacją o pochówku ks. Stanisława Hoppe (*1753 + 1827), który był 27 lat proboszczem w Nietrzanowie.

Na ścianach zewnętrznych kościoła wiszą jeszcze tablice , z treści których dowiadujemy się o następujących pochówkach:



Źródło poniższej treści: Krótki opis historyczny kościołów parochialnych, kościółków, kaplic, klasztorów, szkółek parochialnych, szpitali i innych zakładów dobroczynnych w dawnej Dyecezyi Poznańskiej przez Józefa Łukaszewicza. Tom I, 1858
Zachowano oryginalna pisownię.
” Kościół parochialny w Nietrzonowie.
Kto i kiedy kościół parochialny we wsi Nietrzonowie założył, niewiadomo. Istnął on atoli już na początku 17. wieku, bo księga beneficiorum z r. 1510 o nim wspomina. Do r. 1662 kościół ten był wystawiony z drzewa. W tym dopiero roku ówczesny pleban miejscowy Tomasz Depius, wzniósł go z cegły palonej, jak opiewa wizyta Libowicza z roku 1728. »Kościół parochialny w Nietrzonowie, są jej słowa, jest cały murowany, nakładem Wielebnego Tomasza Depiusza, niegdyś plebana miejscowego, dachówką pokryty. Pierwiastkowej erekcyi jego jeszcze nie znaleziono. Poświęconym został pod tytułem WW. SS. dnia 2. Października 1677 roku przez Przewielebnego Macieja Kurskiego, sufra- gana poznańskiego. Prawo kolacyi służy dziedzicom wsi.«
W czasie wizyty Rydzyńskiego roku 1784 wymagał kościół nietrzonowski znacznej reparacyi. Nie zawiera w sobie żadnych zgoła pomników z przeszłości. Księgi jego kościelne zaczynają się od roku 1674.
Szkoła. Wizyty Strzałkowskiego z r. 1628 i Libowicza z roku 1728 wspominają o szkole w Nietrzonowie. Pierwsza z nich mówi: »Grzegorz Grocz kmieć, Tomasz Skudlarczyk kmieć i Jan rektor szkoły, zeznali, że poprzednik teraźniejszego plebana pobierał dziesięcinę snopową z folwarków wsi Ślachcina, Pierzchlina itd.« — Druga: »Jest w Nietrzonowie dom szkolny, w którym obecnie mieszka organista i dzieci w nim uczy.« W czasie wizyty Rydzyńskiego z roku 1784 już tu szkoły nie było. Wspomniona wizyta mówi: »Nauczyciela pleban nie trzyma, dzieci zwykły do kościoła na katechizm uczęszczać.«
Szpital. O szpitalu w Nietrzonowie mówi wizyta Libowicza z roku 1728: »Dom szpitalny ma jednę wielką izbę ogrzewaną i trzy komory. Funduszem szpitala jest rola, 2 staja długa, a około 100 zagonów szeroka; leży zaraz za domem szpitalnym, który sześciu ubogich zamieszkuje.«”
Pochowani na cmentarzu przykościelnym w Nietrzanowie.











Z parafii nietrzanowskiej polegli w I wojnie światowej 1914-1918
i wojnie polsko-bolszewickiej 1919-1920.


