Źródło: Szematyzm historyczny ustrojów parafjalnych dzisiejszej Archidiecezji Poznańskiej Poznań 1935
Autor: ks. kanonik Stanisław D. Kozierowski

Zachowano oryginalną pisownię.

 „NIETRZANOWO, w. na płd.-wsch. Środy, otoczone z 3 stron rz. Moskawą, niegdyś Nietrzanowice od Nietrzana nazwane. Pierwsi znani stąd właściciele to Doliwowie z Dębna, z nich Ma­ciej Kot r. 1397 (KDW III. 1976) sprzedał za 300 grzywien sze­rokich groszy N. Mikołajowi z Brodowa. R, 1413 (KRP I. 515) zapisany tu Jan, r. 1476 Agnieszka, małżonka Jana Kobyliń­skiego z Bnina, r. 1482 Cherubin a. Rubin z rodu Wieniawitów, późniejszy stolnik pozn., z żoną Barbarą, r. 1578 (ŻDW str. 207) płacił stąd pobór Wojc. Lucławski a. Kaczanowski z rodu Wczelów. Kościół par. powstał tu w XIII w. (8 wsi tworzyło parafję w XVI w.), wikary Więcesław wspomniany tu r. 1393 (LG L 1560), prob. Mikołaj r. 1404—6 (KBZW II. 74), Przecław r. 1419, Piotr r. 1426 (AKP), Piotr z Starołęki ok. r. 1445, Stalczerz r. 1491, Piotr r. 1513. Niektóre wsie parafji n. wymienione r. 1510 (LBL f. 33) jak Szlachcin Spytka, Łukasza, Grodziec W., dziś Grójec, Murzynowo Leśne i Borowe oraz nieistniejące dziś Mroczki Pierzcheńskiego. Dokładniejsze wiadomości posiadamy z r. 1578 (ŻDW str. 207) jeden dział Brodowa dzierżyła Zofja Brodowska (późniejsi Brodowscy byli Grzymalici, pewnie już Wojciech z r. 1427 AC II. 480), Murzynowo Leśne było o 3 a M. Borowe o 2 działach, Pierzchno o 2 działach trzymali Leszczyce Pierzchleńscy, którzy współdziedziczyli wówczas także w Bro- dowie i Szlachcinie, z Szlachcina wzięli nazwisko Wczelowie i Nowinowie Szlachcińscy, należały do tej majętności niezn. dziś Zabrodzie i Chrósty, wreszcie podano jeszcze Olszewo. Sta­raniem prob. Tomasz Depy stanął tu r. 1662 (Ł I. 324) mur. dom B., poświęcony r. 1677 przez sufr. Kurskiego pod wezw. Wszyst­kich Świętych (tytuł ten do dziś), proboszczem był r. 1678 Jan Bielicki. Staraniem prob. Świdzińskiego z pomocą kolatora Stan. Stablewskiego wzniesiono w latach 1900—01 niemal nową mur. świątynię, którą konsekrował sufr. Likowski r. 1901. Księgi kość, zaczynają się od r. 1674. Patronat należy do majętności. Starych nazw tu wiele n. p. u N. Błonie, Gaciska, Laskówka, Lipowy las i Lipia, Topole, Wydory, Zaborowie, Zalesie, Zlewy, u Grójca, w końcu XIV w. dziedzictwa Awdańców z Cz. Piątkowem, Bło­nie, Gacisko, Stawiska, u Murzynowa Leśnego Dąbrowa G. a. Dę­bowa G, Łoza, Pieczyska, Piekło, Pośrednik, Toboła, Zapust Zwola, u Murzynowa Bor, a. Murzynówka Błoniawy, Czarna woda, Czarny bór, Kobelec, Rudna, Studzianki, u Brodowa Bolemin, Bukowiec, Dębniak, Pólko, Rykowiec, Wilcza łąka, Zapłotnik, u Szlachcina Chrósty a. Chróstowo, u Pierzchna Mroczkowo a. Mroczki, Trąska, Zdrój, Żeleźnica, u Olszewa, r. 1413 dziedzictwa Leszczyców z Pierzchnem, Kobyle, Rozstaje, Smuż.”

Księża pochowani na cmentarzu przykościelnym.

 

 

 

 

Tablica na ścianie kościoła przy wejściu do zachrystii z informacją o pochówku ks. Stanisława Hoppe (*1753 + 1827), który był 27 lat proboszczem w Nietrzanowie.

 

Na ścianach zewnętrznych kościoła wiszą jeszcze tablice , z treści których dowiadujemy się o następujących pochówkach:

Źródło  poniższej treści: Krótki opis historyczny kościołów parochialnych, kościółków, kaplic, klasztorów, szkółek parochialnych, szpitali i innych zakładów dobroczynnych w dawnej Dyecezyi Poznańskiej przez Józefa Łukaszewicza. Tom I, 1858

Zachowano oryginalna pisownię.

” Kościół parochialny w Nietrzonowie.

Kto i kiedy kościół parochialny we wsi Nietrzonowie założył, niewiadomo. Istnął on atoli już na początku 17. wieku, bo księga beneficiorum z r. 1510 o nim wspomina. Do r. 1662 kościół ten był wystawiony z drzewa. W tym dopiero roku ówczesny pleban miejscowy Tomasz Depius, wzniósł go z cegły palonej, jak opiewa wizyta Libowicza z roku 1728. »Kościół parochialny w Nietrzonowie, są jej słowa, jest cały murowany, nakładem Wielebnego Tomasza Depiusza, niegdyś plebana miejscowego, dachówką pokryty. Pierwiastkowej erekcyi jego jeszcze nie znaleziono. Poświę­conym został pod tytułem WW. SS. dnia 2. Października 1677 roku przez Przewielebnego Macieja Kurskiego, sufra- gana poznańskiego. Prawo kolacyi służy dziedzicom wsi.«
W czasie wizyty Rydzyńskiego roku 1784 wymagał ko­ściół nietrzonowski znacznej reparacyi. Nie zawiera w sobie żadnych zgoła pomników z przeszłości. Księgi jego kościelne zaczynają się od roku 1674.

Szkoła. Wizyty Strzałkowskiego z r. 1628 i Libowicza z roku 1728 wspominają o szkole w Nietrzonowie. Pier­wsza z nich mówi: »Grzegorz Grocz kmieć, Tomasz Skudlarczyk kmieć i Jan rektor szkoły, zeznali, że poprzednik teraźniejszego plebana pobierał dziesięcinę snopową z fol­warków wsi Ślachcina, Pierzchlina itd.« — Druga: »Jest w Nietrzonowie dom szkolny, w którym obecnie mieszka organista i dzieci w nim uczy.« W czasie wizyty Rydzyń­skiego z roku 1784 już tu szkoły nie było. Wspomniona wizyta mówi: »Nauczyciela pleban nie trzyma, dzieci zwy­kły do kościoła na katechizm uczęszczać.«

Szpital. O szpitalu w Nietrzonowie mówi wizyta Li­bowicza z roku 1728: »Dom szpitalny ma jednę wielką izbę ogrzewaną i trzy komory. Funduszem szpitala jest rola, 2 staja długa, a około 100 zagonów szeroka; leży zaraz za domem szpitalnym, który sześciu ubogich zamieszkuje.«”

Pochowani na cmentarzu przykościelnym w Nietrzanowie.

 

Z parafii nietrzanowskiej polegli w I wojnie światowej 1914-1918
i wojnie polsko-bolszewickiej 1919-1920.