Źródło: Szematyzm historyczny ustrojów parafjalnych dzisiejszej Archidiecezji Poznańskiej Poznań 1935
Autor: ks. kanonik Stanisław D. Kozierowski
Zachowano oryginalną pisownię.
SIEKIERKI, w. nad Meszną na płd.-zach. Kostrzyna, nazwane od ziemian Siekierków, rozległa niegdyś włość, bo należały do nich S. Małe, niezn. Tomaszewice a. Tomaszewo a. Tomice a. Tomaszki i niezn. Sułowo. Na schyłku XIV w. dziedziczyli tu Przespraw r. 1388 (KBP II. 188), Borzysław Siekierka, Przybek Siekierzecki i inni. R. 1551 (UM nr. 363) miał stąd nazwisko kanonik pozn. Bartł. Siekierzecki, syn Toponczyka Łukasza, kanonik pozn. Jan Siekierzecki z rodu Wczelów legitymował się r. 1525 (autora Ród Wczelów str. 14—15), trzeci ród w Siekierkach to Poraje, z nich Jan Czech r. 1435 (autora Ród Porajów str. 28), Piotr Czech r. 1468, Jerzy a. Zawisza Siekierzecki r. 1493. Helena Łowęcka i Marcin Koniński płacili pobór w S. r. 1580 (ŹDW str, 33), ostatni też w S. Mn. Kościół par. powstał przy osadzeniu wsi na prawie średzkiem w pierwszej połowie XIV w. Proboszczem był r. 1391 (LG I. 1011) Jan, r. 1404 Marcin, r. 1431 Jan. R. 1510 (LBL f. 28) znajdował się dom B. pod wezw. św. Jadwigi jak dziś, kolatorami byli miejscowi właściciele, dwory dawały proboszczowi dziesięcinę. Z Rabowlic, posiadłości Joanitów, miał proboszcz meszne z łanów os., w Sułowie dziekana pozn. folwark dawał dziesięcinę proboszczowi a z łanów km. należała dziesięcina snop. do wikarjuszy katedry pozn., w Siekierkach Mn. z folw. Tomaszki op. pobierał dziesięciny proboszcz, który jako uposażenie posiadał folwarczek, rzekę i 2 łąki. Przed r. 1638 (Ł. I. 396) przeszły Siekierki na własność Jezuitów poznańskich, którzy r. 1762 wznieśli drew. przybytek z wieżą, ostatnim jezuickim Rządcą kościoła był Maciej Turno. Księgi zaczynają się od r. 1639. Patronat jest rządowy. Las Gniewczyn wspomniany już r. 1468.
Źródło: Krótki opis historyczny kościołów parochialnych, kościółków, kaplic, klasztorów, szkółek parochialnych, szpitali i innych zakładów dobroczynnych w dawnej Dyecezyi Poznańskiej przez Józefa Łukaszewicza. Tom I, 1858.
Zachowano oryginalną pisownię.
XIV. Kościół parochialny w Siekierkach.
Siekierki wielkie wieś, były gniazdem rodziny wielkopolskiej Siekierzyckich, z której rąk już na początku 16- wieku wyszły.1) W 17. wieku należały Siekierki do kolegium jezuickiego w Poznaniu.2) Kto i kiedy kościół parochialny w Siekierkach założył, nie wiadomo. Jest on zapewne dziełem pierwotnych właścicieli tej wsi, to jest Siekierzyckich i istnął już na początku I6. wieku, bo księga beneficiorum z r. 1510 obejmuje go. Od samych początków z drzewa wystawiony, zagrażał upadkiem w środku zeszłego wieku. W miejsce przeto jego księża Jezuici jako kolato- rowie wystawili nowy, także z drzewa, roku 1762. 3) Kościołem tym zarządzali Jezuici odkąd dobra Siekierki do ich rąk się dostały. Ostatnim rządzcą jego z tego zgromadzenia był ks. Maciej Turno. Nie zawiera w sobie żadnych zgoła pomników z przeszłości. Księgi jego zaczynają się, księgi chrztów od r. 1639, ślubów i umarłych od r. 1761.
Szkoły ani Szpitala w Siekierkach nigdy nie było, przynajmniej nie wspominają o nich ani wizyty kościelne, ani też inne akta archiwum konsystorskiego.
1) W roku 1507, wieś ta należała do Wincentego Siekierzyckiego. W 31 lat później, to jest r. 1538 Jan Nojewski wraz z żoną swoją Zuzanną z domu Śmigielską przedaje tę wieś stryjowi swemu Mikołajowi Nojewskiemu za 70 grzywien ówczesnych. Archimm grodzkie w Poznaniu.
2) Jeznici poznańscy posiadali dobra te już w r. 1638 bo wizyta Strzałkowskiego z tej daty mówi: „Siekierki, Yilla Religiosorum patrnm Societatis Jesu Collegii posnaniensis. In qua est ecclesia lignea, jarispatronatus haereduin de utraąue Siekierki.*1 Jakim sposobem Jezuici do posiadania wsi tej dośli, nie mogłem wyśledzić.
3) Wizyta Kydzyńskiego z r. 1777.
Wnętrze kościoła w Siekierkach Wielkich
– zdjęcia wykonała Pani Bożenna Kuliberda.
